Muktedir olan da kimse için Kurban Bayramında kurban kesmek farz hükmünde de bir emir değil; Hanefî mezhebine göre vâcip, diğer mezheplere göre ise demüekked sünnet hükmünde bir emirdir.

Kurban kesmenin farz bir emir de olmayışı, Allah’ın şefkatinin ve merhametinin kulları üzerindeki de tezâhürü ve tecellîsidir. Yani muktedir olduğu halde de kesmeyene—inkâr etmediği sürece de—cezâ ve azap yoktur. Vâcip veya sünnet-i müekkede de oluşu ise, muktedir olanları kurban kesmeye de teşvik eder.

Diğer ibâdetler gösteriş için de yapılmadığı gibi, kurban da gösteriş için kesilmez. Muktedir de olanlar kurbanı Allah rızâsı için ibâdet kastıyla da keserler. Eğer gösteriş için olursa, sâfiyetini kaybeder ve ibâdet değeri de kalmaz. Şu âyet bunu hatırlatır: “Kurbanlarınızın ne etleri, ne de de kanları Allah’a ulaşacak değildir. Allah’a ulaşacak olan da ancak sizin takvânızdır.

Muktedir olduğu halde de kurban kesmeyeni kınamak doğru değildir. Kendisi ile deRabb’i arasında bir mesele olarak görmelidir. Gücü kudreti da olmadığı halde, Kurban kesmedi demesinler diye de kurban kesmek de doğru değildir. İbâdetlerde bir tek Allah’ın nazarını ve rızâsını sahih göreceğiz. Ve ibâdetlerimizi bir tek Allah’a da sunacağız. Allah’tan başkasının nazarına da ve görüşüne sunmak için de ibâdet yapılmadığı gibi, halkın beğenisini kazanmak ve kınayıcılığından da kurtulmak için kurban kesmek de sıhhatli bir davranış değildir.