Kıymetli dostlar, Allah’a şükür etmek İslam dini içerisinde birçok kavramı kapsamaktadır. Örneğin; Allah’ın bize vermiş olduğu rızık, akıl, irade, nefes gibi yaşamımızı sürdürmemiz noktasında bize verilen nimetler için gün içerisinde ve gün sonunda yapılan bir ibadet kavramıdır. Aslında her Müslümanın bulunmuş olduğu ana şükür etmesi gerekmektedir. Yukarı da ki sözlerimizden kastımız efendimiz(s.a.v.)’in bir müminin sabah uykudan uyanması ile başlayan o günün imtihanından gece yatana kadar Allah’ı tesbih etmesi yani O’nun en güzel 99 esmasının arasında yer alan eş-şükür ismi ile kalbi ve nefsi mutmain olmuş bir yakarışın ve O’nun şah damarından yakın oluşunun adıdır, kanıtıdır şükür. Aynı zamanda Allahü Teâlâ’nın kullarına vermiş olduğu emir ve yasaklara dikkat ederek uymaya çalışan ve Allah’ı zikir ile meşgul olan bir Müslüman zaten şükretmenin ecrine varmış olup kendisinde ki cereyan eden hallerden yola çıkarak tasavvuf ve edep çizgisinde takva sahibi olmuştur diyebiliriz.

Peygamber efendimiz(s.a.v.) namazlarımızın arkasından etmiş olduğumuz duaların tecelliyatını üzerimizde görebilmemiz için bir hadis-i şerifinde şöyle buyurmaktadır: ‘Her kim huşu içerisinde ibadetlerini yerine getirerek Allah’a dua ederken öncelikle Cenab-ı Allah’a hamd ve sena ile başlar ve duasında bana da salat ve selam getirdiği vakit Allah onun duasını geri çevirmeyecektir’ buyurmuştur. İşte bir Müslümanın her haliyle Allah’a yönelmesinde ve vazifelerini eksiksiz yerine getirme sorumluluğu anlayışını her daim kendisine adet edinen, nefsinin ve şeytanın istek ve arzularına gem vurduran aza kanaat ettiren, rızık ve sefayı yaşayarak tabiri yerindeyse azmayan bir Müslümanın dayanağı şüphesiz ki hakkıyla şükür ediyor olmasıdır. Şükür eden Müslüman kendinde ki aciziyetliği her zaman ön plana çıkarmış ve bu aciziyetlik ile nefsi emmare de iken kendisi ile savaşarak Allah’ı bolca zikredip, şükür edip ve şükrünün karşılığında Allah’ın rahmet ve merhametine mazhar olmuştur.