İnsanlar abdest ile kir ve pisliklerinden temizlenip, arınır. Tertemiz bir şekilde Rabbinin huzuruna gelir. Abdestin görünen ve görünmeyen iki türlü boyutu vardır. Görünen boyutu bedenin ve ibadet uzuvlarının temizliğidir. Görünmeyen kısmı ise, kalbin vebal ve isyan kirlerinden temizlenmesidir. Hz. Peygamberimiz (sav) de abdestini almış bir kişi için abdestin sonunda şöyle demesini sünnet etmiştir. “ Allah’ım! Sen beni tövbe edenlerden eyle. . Beni temizlenenlerden eyle.” Allah böylelikle onun kulluğunun derecelerini ve iç ve dış temizliğini tamam etmiştir. Bu sebepten dolayı kul, şahadet kelimesini söyleyerek ortak koşmaktan; tövbe ile günahlarından ve su ile de görünün kir ve pisliğinden temizlenir. Rabbin huzuruna gelmeden, saygı ile önüne durmadan evvel Rab ona en muhteşem temizliği, dinin yükümlülüğü olarak ondan yerine getirmesini istemiştir. Kul iç ve dış temizliğini yerine getirdiğinde, Allah, huzuruna gelip saygı ile önünde durmasına müsaade etmiştir. Bu şekilde kul, tutsağın efendisinden kaçtığı gibi ilahi huzurdan kaçmaktan kurtulmuştur.

Sonuç olarak abdest ile  günahlarından temizlenen kişi, en büyük ve en önemli ibadetlerin başında gelen namaza ve Allah’ın huzuruna çıkmaya hazır hale gelir.Namaz ibadeti iki namaz arasında işlenen birtakım küçük günahlara kefarettir. Günahlardan uzak duran kişi kazandığı sevaplarla cennetteki derecesini yükseltir. Dünyada da örnek bir Müslüman olmanın onurunutaşır.