Cennetin Bahçesi

Nefsimize Nasıl Söz Geçireceğiz?

Nefsimiz bize kötülüğü emreder. O insanın boynuna bir boyunduruk takmıştır. İnsanın normalde hayaline bile gelmeyen en çirkin ve en bayağı şeyleri ona işlettirmeye çalışır. İşte bu nefse nefs-i emmare denir. Nefis Cenab-ı Hakk’ın uyanık olması için insan mahiyetine koyduğu, insan vücudunda şeytanın vazifesini yapan manevi bir varlıktır. Şeytanın insan bedeni üzerindeki hükümlerinin temsilcisi ve alkışlayıcısıdır. Şehevi ve hayvani hislerine mağlup olan insanın yaptığı her hareketin arkasında şeytanın temsilcisi nefsin parmağı vardır. Nefis o kadar sinsidir ki, gelişi gidişi, sağı solu, hiç belli olmaz. Hasılı her taraftan gelir. İnsan günahlar karşısında nefsine uyma durumuna düştüğü zaman, karşısına iki şey çıkıyor: Bir günahlardan kaçındığı nispette kalbinde imanın nurunu, zevkini ve lezzetini duyar. İki, haramı terk ettiğinden vacip sevabı kazanır. İnsan bir haramı işlemekle karşı karşıya kaldığı zaman, o haramı terk ederse bir vacip işlemiş sevabı kazanır. Bir durum karşısında insanın kendine hakim olması ve bir günaha karşı sabretmesi kişinin kılacağı yüz rekat nafile namazdan daha önemlidir. Haram karşısındaki bu tutum ve davranış insanın teminat ve garantisidir. Dolayısıyla ölüme gitme mecburiyetinde olan bir insan, fani zevk ve lezzetlere bel bağlamamalıdır.

Bir önceki yazımız olan Büyük Günahların En Büyüğü: Şirk başlıklı makalemizde Büyük Günahların En Büyüğü: Şirk hakkında bilgiler verilmektedir.